Liberia

Onze wekker gaat om 6 uur. Voordat we vertrekken kopen we ontbijt en lunch bij de 24-uurs supermarkt in ons hotel. Het is toch nog zo'n 1,5 uur rijden naar Parque Nacional Rincon de la Vieja, op de helling van een vulkaan. De weg ernaartoe is bijzonder slecht, dus de auto kraakt en piept. Deze maakt sowieso al een paar dagen vreemde geluiden, dus het is spannend, maar we komen boven. Daar schrijven we in (met paspoortnummer, voor de veiligheid) en doen we een hike. Al snel komen we bij een rivier, dus schoenen uit en er doorheen. Dat doen we 3x, terwijl andere riviertjes door op stenen te stappen te overbruggen zijn. Het doel is de natuurlijke hot springs en uit de verte ruiken we al de zwavellucht. Er zijn 2 dames an het baden, verder niemand. Wij gaan er ook in; lekker warm. De aanslag op de stenen is wit en glad, door de mineralen. Op de terugweg naar de auto klauteren we ook nog naar 2 watervallen. Leuke hike van zo'n 3,5 uur.

Bij de parkeerplaats gaat Gerhard eens onder de auto kijken; er zit een stang los, dus gaan we die vanmiddag laten maken. Eerst nog naar beneden hobbelen, via een andere route. Deze weg is beter begaanbaar. Zoals in de Lonely Planet aangegeven is een deel een privé weg. Een groot hek versperd de toegang en een meneer verkoopt ons een officieel uitziend kaartje, waarna hij het hek openmaakt. Wat een slimmerd, da's makkelijk verdienen. We zoeken een hotel in Liberia. de tweede stad van Costa Rica. Na inchecken rijden we richting het vliegveld, op zoek naar het kantoor van onze autoverhuurmaatschappij. We kunnen het niet vinden, maar de dame van de informatiebalie op het vliegveld belt wel even voor ons. Nu we weten waar het zit, rijden we er zo heen. De monteur loopt met ons mee, maar ja, die spreekt geen engels. Na wat vertaalwerk door de chef, zien ze al snel het euvel; de stabilisator van de ophanging is kapot. Bovendien hebben we een linkerachterband met een bobbel, waardoor het zwabbert. Beide worden gemaakt en we rijden zo weer weg. En inderdaad de vreemde geluiden zijn weg (behalve die van de airco, maar daar is mee te leven) en het voelt stabiel. Op de terugweg doen we boodschappen voor morgen. We nemen nog even een duik in het zwembad om de zwavel-geur van onze huid en badkleding te spoelen. 's Avonds eten we in een eenvoudige tent, waar de TV op voetbal staat. Nu nog wat lezen voor onze kamer. Leuke en succesvolle dag.